Το 2023 ξεκινάει δυναμικά για το Trail Girl με την εντυπωσιακή, αγαπημένη αθλήτρια της Salomon Hellas Χριστίνα Γιαζιτζίδου! Η Χριστίνα πρωτοεμφανίστηκε σε αγώνες ορεινού τρεξίματος το 2018 πετυχαίνοντας μέχρι και σήμερα εκπληκτικές επιδόσεις σε πανελλήνια πρωταθλήματα ορεινών αγώνων αλλά και με εξαιρετική συμμετοχή στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ορεινού δρόμου.
Η Χριστίνα Γιαζιτζίδου αθλήτρια της κωπηλασίας του Ναυτικού Ομίλου Καστοριάς, έχοντας κατακτήσει 5 φορές το παγκόσμιο πρωτάθλημα κωπηλασίας και 3 φορές το Ευρωπαϊκό, το 2012 καταλαμβάνει με την Αλεξάνδρα Τσιάβου το Χάλκινο Μετάλλιο στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου. Οι αξιοθαύμαστες επιδόσεις της και στα δύο αθλήματα, η μετάβαση από την κωπηλασία στο ορεινό τρέξιμο και η πρόσφατη κατάκτηση της πρώτης θέσης του βάθρου στον 16ο Χειμωνιάτικο Ενιπέα αλλά και γενικότερα η δυναμική της παρουσία, προκαλούν δέος! Χριστίνα σε ευχαριστούμε για την τιμή να φιλοξενούμε συνέντευξή σου και ευχόμαστε καλή δύναμη και καλή συνέχεια στην εξαιρετική πορεία σου!
Σε ποια ηλικία ξεκίνησες να αθλείσαι και ποιος σε παρότρυνε να το κάνεις;
Η ενασχόληση μου με τον αθλητισμό ξεκίνησε απ’ όταν ήμουν εννέα χρονών, μετά από την παρότρυνση των γονιών μου.
Πόσο εύκολο ήταν για σένα ως έφηβη να προπονείσαι συστηματικά και ταυτόχρονα να καλύπτεις συναισθηματικές ανάγκες της εφηβείας για κοινωνικοποίηση;
Δεν θυμάμαι τον εαυτό μου να δυσκολεύεται σε αυτό το κομμάτι, ιδιαίτερα στην πιο νεαρή ηλικία. Μέσα στο χώρο της κωπηλασίας είχαμε αναπτύξει φιλίες. Αυτό που μπορώ να αντιληφθώ τώρα βέβαια είναι πως ήταν όλα γύρω από τον χώρο του αθλητισμού και δεν είχαμε περισσότερα ερεθίσματα. Πράγμα που φυσικά δεν καταλάβαινα και δε με ενοχλούσε τότε.
Πότε συμμετείχες για πρώτη φορά στην Εθνική ομάδα κωπηλασίας; Πες μας λίγα λόγια για αυτή την εμπειρία.
Η κωπηλασία για μένα είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο. Ξεκίνησα να ασχολούμαι στα δέκα και σταμάτησα στα είκοσι τρία. Με πρώτη συμμετοχή στην εθνική ομάδα το 2005. Μέσα απ’ την πορεία αυτή έμαθα να αγωνίζομαι καθημερινά για να βελτιωθώ, να έρχομαι αντιμέτωπη με τα όρια μου καθημερινά. Πέρασαν αρκετά χρόνια υψηλού πρωταθλητισμού περνώντας απ’ όλες τις κατηγορίες και τα πρωταθλήματα ( ευρωπαϊκά, παγκόσμια και μεσογειακοί αγώνες ) για να φτάσουμε τελικά στους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου 2012 και να καταλάβουμε με την Αλεξάνδρα Τσιάβου στο διπλό σκιφ ελαφρών βαρών το χάλκινο μετάλλιο.
Ειχες από παιδί υψηλούς στόχους; Είναι σημαντικό θεωρείς να θέτει κάποιος υψηλούς στόχους ή μήπως είναι ριψοκίνδυνο;
Δεν πιστεύω πως κανένα παιδί ξεκινάει να ασχοληθεί με τον αθλητισμό γιατί έχει υψηλούς στόχους. Αγαπούσα την άσκηση σε όλες της τις μορφές από μικρή. Με έκανε χαρούμενη. Όταν άρχισα να ασχολούμαι εντατικά με την κωπηλασία κατάλαβα ότι αυτό το άθλημα μου ταιριάζει. Οι στόχοι έρχονται σταδιακά, είναι σαν σκαλοπάτια. Δεν μπορείς να είσαι στην βαση μιας πολυκατοικίας και να ζητάς να δεις την θέα. Όλα έρχονται αρμονικά με τα χρόνια και αυτό είναι που δεν το κάνει τελικά ριψοκίνδυνο.
Τι ήταν αυτό που σε κέρδισε στο ορεινό τρέξιμο και αποφάσισες να αφήσεις την μεγάλη σου αγάπη, την κωπηλασία;
Δεν άφησα την κωπηλασία για το ορεινό τρέξιμο. Όταν άρχισα να ασχολούμαι με το ορεινό τρέξιμο είχα σταματήσει αρκετά χρόνια τον πρωταθλητισμό. Ξεκίνησα ψάχνοντας έναν ευχάριστο τρόπο καθημερινής άσκησης. Το δοκίμασα και το αγάπησα.
Πότε και που ήταν η πρώτη σου συμμετοχή σε αγώνα ορεινού τρεξίματος;
Αν θυμάμαι καλά ήταν το 2018 σε έναν αγώνα οκτώ χιλιομέτρων στον Όρλιακα.
Υπάρχει κάποιος συνδετικός κρίκος ανάμεσα στα δύο αθλήματα, στην κωπηλασία και στο ορεινό τρέξιμο;
Θεωρώ πως σίγουρα μας βοηθάει η φύση της άσκησης. Απαιτούν και τα δύο άριστη φυσική κατάσταση για να μπορέσεις να ανταπεξέλθεις. Αλλά είναι κάτι εντελώς διαφορετικό. Εξάλλου κάθε άθλημα διαφέρει και χρειάζεται διαφορετική προσέγγιση.
Ποιο από τα δύο αθλήματα θεωρείς περισσότερο απαιτητικό και γιατί;
Οι απαιτήσεις εξαρτώνται από το επίπεδο. Αν θέλεις να πετύχεις σημαντικές διακρίσεις πρέπει να αφιερώσεις και τον αντίστοιχο χρόνο. Σε γενικές γραμμές πιστεύω πως και τα δύο είναι πολύ απαιτητικά αθλήματα.
Ποια είναι η αγαπημένη σου απόσταση;
Από όσες αποστάσεις έχω δοκιμάσει ως τώρα πιστεύω πως οι αποστάσεις από 20 έως 44χιλ μου ταιριάζουν καλύτερα.
Πόσο δύσκολο είναι για μια γυναίκα εργαζόμενη, η οποία ασχολείται με τον πρωταθλητισμό να ασκεί ταυτόχρονα και τον σπουδαίο ρόλο της μητρότητας;
Είναι μια καινούρια κατάσταση και για μένα. Καθόλου εύκολη, η μητρότητα και η οικογένεια είναι βασική προτεραιότητα. Η καθημερινή προπόνηση είναι αυτή που πρέπει να ρυθμιστεί με το πρόγραμμα ενός μικρού παιδιού, σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες υποχρεώσεις. Με καλό προγραμματισμό όμως και θέληση μπορείς πάντα να βρεις χρόνο για να κάνεις αυτό που αγαπάς.
Πως ήταν για σένα η χρονιά που πέρασε και ποιοι είναι οι στόχοι σου για τη νέα χρονιά;
Η χρονιά που πέρασε ήταν αρκετά περίπλοκη, κάποια προβλήματα με έβγαλαν εκτός προγραμματισμού, με τη βοήθεια του Δημήτρη ( Θεοδωρακάκου )τα προσπέρασα όσο μπορούσα καλύτερα. Ήταν μια πολύ γεμάτη χρονιά με αρκετά σκαμπανεβάσματα. Έχω να θυμάμαι αρκετές καλές στιγμές και αυτές κρατάω πάντα στον απολογισμό μου. Για την επόμενη χρονιά θέλω να είμαι υγιής, να δουλέψω όπως πρέπει. Για να μπορέσω να συμμετάσχω στη καλύτερη δυνατή κατάσταση, σε όποιον αγώνα αποφασίσουμε.
Θέλω κλείνοντας να ευχαριστήσω τον προπονητή και φίλο Δημήτρη Θεοδωρακάκο. Καθώς και την ομάδα της Salomon Hellas / Suunto Greece για την υποστήριξη.
Καλό ταξίδι εύχομαι στη προσπάθεια που έχετε ξεκινήσει 🏞️
